Приказната за Гоце Делчев

На почетокот на ²⁰ век, Македонија претрпе преку 500 години културно, политичко и економско угнетување од страна на Турската империја. Во овој бурен период од македонската историја, и селаните и благородниците беа жртви на масакри, киднапирања и други ѕверства.

Пристоен човек во непристојно време, Гоце Делчев ќе стане еден од омилените синови на Македонија со соништа за слободна и независна Македонија. Тој важеше за легендарна визионерска и револуционерна личност, чија брилијантна кариера беше целосно посветена на каузата на неговата нација.

Роден на ⁴ февруари 1872 година во Кукуш (35 км северно од Солун), Делчев бил одгледан од родители патриоти, Никола Делчев и Султана Делчева. Во петчленото семејство биле и двајцата браќа на Делчев, Милан и Мицо, како и неговата сестра Ружа.

По формалното образование во основното училиште во Кукус и понатамошните студии во Солун, Делчев набрзо развил страст за наука, литература и општествени студии и го продолжил образованието на Воената академија во Солун.

Во 1894 година Делчев ја продолжил кариерата како учител во Ново Село (Штип) и во Банско. За време на своето време како јавен просветител, Делчев почна да ја инспирира и разгорува имагинацијата на македонскиот народ со идеи за ослободување и социјална правда. Во Штип, есента 94', случајна средба ги спои Делчев и еден од основачите на ВМРО, Даме Груев. Откако беше сведок на природната харизма, страст и позитивното влијание на младиот Делчев, Груев го регрутира во редовите на ВМРО.

Гоце Делчев и пријателите. Гоце е вториот човек од левата страна.

Како член на ВМОРО, Делчев воспостави голем број на организирани подземни мрежни системи и го прошири членството низ цела Македонија кои не само што го шират духот на слободата меѓу Македонците, туку и всадија чувство на националистичка гордост и будење. Цело време Делчев остана на своето убедување дека Македонија треба да ја ослободат само Македонците и дека мора да се спротивстават на мамката за надворешна помош.

Во април 1896 година, ВМРО го одржа својот прв конгрес. Токму тука Делчев, со помош на другиот македонски револуционер, Ѓорче Петров, го подготвил уставот и повелбата за ВМОРО и ја презел одговорноста за собирање оружје, муниција и литература меѓу другите важни залихи за востание. Делчев потоа ја изнесе идејата овие артикли да не се набавуваат однадвор, туку да се создаваат и произведуваат внатрешно во Македонија. Ова резултираше со фабриката за производство на бомби во Осоговските Планини, напредувајќи ја ВМРО до воена сила и поттикнувајќи доверба во целите на револуцијата. Тоа дополнително ја подгреа довербата и мотивацијата кај Македонците и вербата во успехот на ослободувањето.

Во 1897 година Делчев тргнал на експедиција низ Македонија. Тој го просветли народот, поттикна оптимизам и го всади поимот слобода. На крајот на ²⁰ век, на крајот ВМРО се подготвува за внатрешно востание. Конференцијата одржана во Софија, Бугарија, ја виде импликацијата на востание што предизвикува раздор во ВМОРО. Присутен Делчев предупреди дека предвременото востание ќе значи пропаст за Македонците и дека е потребно повеќе време за подготовка. Деталите за востанието останале неразјаснети и состанокот бил свикан.

Во 1903 година, на пат на конгрес во Ловчанската шумичка во Сер за да разговара за вооруженото востание, Делчев наишол на противење во селото Баница. Тука на 4 ^мај Делчев беше убиен во херојска одбрана. Изневерен и опкружен, младиот револуционер бил застрелан во срцето при престрелка. Неговата смрт предизвика шокантни бранови низ Европа. Веста за неговата смрт ги осветли разводните табли и ги нагласи турските телеграмски мрежи.

Имаше 31 година.

Неговата трагична смрт попречи многу од целите планирани за тој период од македонската историја, но неговото доблесно херојство и идеологии се вградени во македонската колективна свест и се овековечуваат до генерациите горди Македонци денес.

„Додека моето рамо сè уште може да носи пушка, Македонија никогаш нема да им падне на Бугарите“ - Гоце Делчев.